Historia Defendo

Życie twórcy Skandynawskiego Defendo – założyciela Defendo Alliance – Jyrkiego Saario jest ściśle związane ze studiowaniem i pogłębianiem wiedzy w zakresie walki ulicznej i sportowej. Przez blisko 40 lat trenował kickboxing, muay thai, grappling, judo, boks, bjj, krav maga, kapap, różne style karate, wing chun, kyusho i inne style.
Przez lata techniki były ulepszane i dostosowywane do nowych potrzeb. Tylko techniki wypróbowane pozostały w systemie, a wszystkie niepotrzebne i niepewne zostały usunięte. Wiele lat pracy zostało włożone w rozwój Defendo aby dać pewność, że żadna technika nie zawiedzie w sytuacji zagrożenia. To właśnie dlatego Defendo jest uważane za realistyczny system samoobrony, jeden z najlepszych na świecie.

Dopasowując się europejskich uwarunkowań, Defendo było rozwijane w oparciu o europejską kulturę i środowisko. Oświetlenie, klimat, środowisko i kultura tworzą zespół uwarunkowań, który musi zostać wzięty pod uwagę przy rozwijaniu realistycznego systemu samoobrony.

Sama nazwa Defendo sięga korzeniami do Szanghaju w 1920 roku. Miasto to, będące częścią korony Brytyjskiej, w tym czasie było jednym z najbardziej niebezpiecznych miejsc na świecie. Właśnie tam miejscowi policjanci, William E. Farbairn i Eric Anthony Sykes, zaczęli tworzyć system walki wręcz i samoobrony, którego techniki sprawdzały się również w warunkach ekstremalnych. Rozwiązania przechodziły próbę ognia na co dzień w trakcie operacji policyjnych, podczas których często dochodziły do sytuacji „życia lub śmierci”. W 1931 roku Fairbairn opublikował swoją książkę pod tytułem Defend-U.

Podczas II wojny światowej William E. Fairbairn otrzymał zadanie stworzenia prostego i skutecznego systemu walki w bliskim dystansie na potrzeby wojsk alianckich, który miał być szybko przyswajalny dzięki technikom opartym na naturalnych reakcjach i potężnym użyciu siły. System został zastosowany przez Brytyjski Wydział Operacji Specjalnych (Special Operations Executive), który między innymi przygotowywał jednostki do działań dywersyjnych na tyłach wroga. Do jednostek tych należeli m.in. legendarni Cichociemni. System Fairbairna zaczęto stosować również w innych brytyjskich, amerykańskich i polskich jednostkach oraz agencjach rządowych (np. OSS – Office of Strategic Services, późniejsze CIA). Treningi były przeprowadzane także w słynnym Camp-X w Kanadzie nad jeziorem Ontario.

Stosowana nazwa Defendo nawiązuje do rewolucyjnej jak na owe czasy metody treningowej i myśli taktycznej Williama E. Farbairna. Choć techniki stosowane w ramach Defendo Allinace w dużej mierze różnią się od metody Farbairna, to wspólny cel, jakim jest dążenie do maksymalnie realistycznego i skutecznego treningu samoobrony i walki wręcz oraz korzenie europejskie tworzą kluczowy wspólny mianownik. Przez lata techniki były ulepszane i dostosowywane do nowych potrzeb. Tylko techniki wypróbowane pozostały w systemie, a wszystkie niepotrzebne i niepewne zostały usunięte. Wiele lat pracy zostało włożone w rozwój defendo aby dać pewność, że żadna technika nie zawiedzie w sytuacji zagrożenia.
To właśnie dlatego DEFENDO jest uważane za jeden z najlepszych systemów samoobrony na świecie.

Tekst zaczerpnięty ze strony Defendo.pl