Menu

Kihon, Kata, Kumite

Kihon – podstawowe techniki karate, doskonalenie technik.
Kata – techniki karate w układzie, forma „walki” z pozorowanym przeciwnikiem. Doskonalenie płynnego wykonywania technik obrony i ataku.
Kumite – walka sportowa, walka z przeciwnikiem rzeczywistym.

KIHON
Punktem wyjścia w karate są techniki podstawowe (kihon). Ich znajomość przekłada się na umiejętność ich kombinacji, a następnie na sprawną naukę ściśle określonych wzorów ruchów (kata). Inaczej mówiąc kata są formami demonstrowania obrony, ataku i kontrataku. Natomiast celem ostatecznym jest wolna walka (kumite).
Nie można nauczyć się technik kata i kumite bez nauki technik podstawowych (kihon). Techniki walki w kumite zależą od przyswojonych ruchów (kata), a te wynikają z kombinacji i wyuczonych technik podstawowych (kihon).
Treningi kihon poprzez ciągłe powtarzanie ciosów, kopnięć, bloków, cięć wykształcają tzw. pamięć fizjologiczną to jest powodują działania odruchowe i przyzwyczają mięśnie do właściwego ułożenia.

 Na kihon składają się:

W turniejowym karate 70% zwycięskich technik, to techniki nożne.

KATA
Esencją karate są kata (formy). Składają się one z serii skoordynowanych i harmonijnych ruchów, wykonywanych z zachowaniem ustalonej kolejności i określonego rytmu. Każde kata przedstawia wyimaginowaną walkę z kilkoma przeciwnikami jednocześnie.
Początkowo kata należy ćwiczyć wolno, bez siły, aż do osiągnięcia wzorowej poprawności. Gdy uczeń osiągnie ten stan stopniowo zwiększa się siłę każdej techniki, równocześnie zmniejszając czas wykonania poszczególnych technik, a tym samym całego kata.
W kata ważne jest opanowanie elastyczności technik i postaw. Niektóre z ćwiczeń formalnych są proste i krótkie inne bardziej skomplikowane. Niektóre kata przeznaczone są do ukazywania szybkości inne do podkreślania i ćwiczenia specjalnych metod oddychania, a także do opanowania dynamicznego napinania mięśni,

Masutatsu Oyama naciskał na perfekcyjne wykonywanie form kata. Twierdził, że „formy, wykonywane jedynie w celu pokazu, są w karate bezsensowne”. Lepiej jest opanować jedną formę doskonale, niż dziesięć form w sposób tylko dostateczny. Według Oyama, aby dobrze opanować dane kata konieczne należy ćwiczyć jeden układ od 3 do 10 tysięcy razy.

KUMITE
Kumite (wolna walka) jest najbardziej zaawansowaną formą karate. To tutaj techniki podstawowe nabierają konkretnego sensu w konfrontacji z rzeczywistym przeciwnikiem. Poprawność, sumienność i umiejętność wykorzystania odpowiedniej techniki w walce stanowi esencję kumite.
Dzięki kumite młodzi adepci karate rozumieją sens ciągłego powtarzania na treningach technik podstawowych (kihon) i kata. Jednak aby uczestniczyć w walkach kumite uczniowie muszą poznać w dostatecznym stopniu kihon i kata. Na odpowiednim szczeblu przygotowania kumite w Kyokushin przyjmuje formę full contact, bez wykorzystywania ochraniaczy.

Aby zdobywać kolejne wtajemniczenia w karate i pokonywać przeciwnika w kumite uczeń musi poznać swoje ciało, musi rozpoznawać swoje słabe strony np. czy ma silną prawą rękę, słabą prawą stopę, dobrą lub złą koordynację ruchów, sztywne lub giętkie ciało itd. Jeśli pozna siebie będzie dobierał techniki i ruchy, które najbardziej będą odpowiadały jego ciału, dzięki temu nauczy się karate łatwiej i szybciej.

Różnice w zasadach kumite pomiędzy stylami i federacjami były główną przeszkodą w zaistnieniu karate jako dyscypliny olimpijskiej. Osiągnięty konsensus wpłynął na historyczną decyzję, dla tej formy sportu i stylu życia, o wprowadzeniu karate jako dyscypliny olimpijskiej w Letnich Igrzyskach Olimpijskich Tokyo 2020.