Słowniczek Japoński
Słowniczek Japoński
Uderzenia i pchnięcia – seiken
seiken morote tsuki (chudan, jodan, gedan) – pchnięcie oburącz (środkowe, górne, dolne)
seiken morote sanbon tsuki (chudan, jodan, gedan) – potrójne pchnięcie oburącz – trzy strefy
seiken (chudan, jodan, gedan) tsuki – pchnięcie (środkowe, górne, dolne) pięścią
seiken oi tsuki – pchnięcie normalne
seiken gyaku tsuki – pchnięcie przeciwne
seiken sanbon tsuki (chudan, jodan, gedan) – potrójne pchnięcie pięścią (trzy strefy)
seiken ago uchi – uderzenie w podbródek pięścią
seiken (chudan, jodan) mawashi uchi – uderzenie okrężne pięścią
seiken tate tsuki – pchnięcie pięścią (ułożoną wydłuż) – strzał
seiken jun tsuki – pchnięcie pięścią z poparciem ciała
yama tsuki – pchnięcie podwójne „góra-dół”
Uderzenia i pchnięcia – uraken urake shita uchi (tsuki) – uderzenie z dołu (w splot słoneczny) odwróconą pięścią
uraken age uchi (tsuki) – uderzenie z dołu (podbródkowe) odwróconą pięścią
uraken shomen uchi – uderzenie w przód odwróconą pięścią
uraken sayu uchi – uderzenie w bok odwróconą pięścią
uraken hizo uchi – uderzenie w żebra odwróconą pięścią
uraken ganmen oroshi uchi – uderzenie z góry odwróconą pięścią
uraken mawashi uchi – uderzenie okrężne odwróconą pięścią
Uderzenia – shuto
shuto sakotsu uchi – uderzenie w obojczyk zewnętrznym kantem dłoni
shuto sakotsu uchikomi – uderzenie prowadzone w obojczyk zewnętrznym kantem dłoni
shuto (yoko) ganmen uchi – uderzenie w skroń zewnętrznym kantem dłoni
shuto hizo uchi – uderzenie w żebra zewnętrznym kantem dłoni
shuto jodan uchi uchi – uderzenie na zewnątrz zewnętrznym kantem dłoni
Uderzenia – tettsui
tettsui komi kami uchi – uderzenie pięścią „młotem” w skroń
tettsui hizo uchi – uderzenie pięścią „młotem” w żebra
tettsui (chudan, jodan, gedan) yoko uchi – uderzenie pięścią „młotem” w bok (strefa środkowa, górna i dolna)
tettsui ganmen oroshi uchi – uderzenie pięścią „młotem” z góry w twarz
Uderzenia – hiji (empi)
hiji (chudan, jodan) ate – uderzenie łokciem (na stref środkową i górną)
hiji ago uchi – uderzenie łokciem w podbródek
hiji ushiro ate – uderzenie łokciem w tył
hiji oroshi uchi – uderzenie łokciem z góry w dół
mae hiji ate – uderzenie łokciem w przód
Uderzenia – shotei
shotei (chudan, jodan, gedan) tsuki – pchnięcie (środkowe, górne, dolne) podstawą dłoni
shotei sanbon tsuki (chudan, jodan, gedan) – potrójne pchnięcie podstawą dłoni (trzy strefy)
Bloki – seiken
seiken chudan soto uke – blok pięścią do wewnątrz na strefą środkową
seiken jodan uke – blok górny pięścią
seiken chudan uchi uke – blok pięścią na zewnątrz na strefą środkową
seiken mae gedan barai – dolne zagarnięcie pięścią
seiken mawashi gedan barai – dolne okrężne zagarnięcie pięścią
seiken chudan uchi uke/ gedan barai – blok pięścią na zewnątrz na strefą środkową/ dolne zagarnięcie pięścią
seiken jodan juji uke – blok krzyżowy pięścią na strefę górną
seiken gedan juji uke – blok krzyżowy pięścią na strefę dolną
seiken morote chudan uchi uke – blok pięścią na zewnątrz na strefą środkową (oburącz)
Bloki – shuto
huto mawashi uke – blok okrężny kantem dłoni
shuto mae mawashi uke – blok okrężny kantem dłoni z przodu
shuto jodan uke – blok górny kantem dłoni
shuto chudan soto uke – blok kantem dłoni do wewnątrz na strefą środkową shuto chudan uchi uke – blok kantem dłoni na zewnątrz na strefą środkową
shuto mae gedan barai – blok dolny kantem dłoni
shuto jodan uchi uke – blok kantem dłoni na zewnątrz na strefą górną
shuto jodan juji uke – blok krzyżowy kantem dłoni na strefę górną
shuto gedan juji uke – blok krzyżowy kantem dłoni na strefę dolną
Bloki – shotei
shotei jodan uke – blok górny podstawą dłoni
shotei chudan soto uke – blok podstawą dłoni do wewnątrz na strefą środkową
shotei gedan uke – blok dolny podstawą dłoni
Pozycje – dachi
fudo dachi
musubi dachi – pozycja wyjściowa (otwarta)
haisoku dachi – pozycja (stopy razem)
yohei dachi – pozycja gotowości
uchihajiji dachi – pozycja (stopy do środka)
heiko dachi – pozycja równoległa
sanchin dachi – pozycja trójkątów
kokutsu dachi – pozycja zakrocznqa
neko ashi dachi – pozycja kota
zenkutsu dachi – pozycja wykroczna
kiba dachi – pozycja jeźdźca
shiko dachi – pozycja zapaśnika sumo
kake dachi – pozycja „hak”
tsuru ashi dachi – pozycja żurawia
moro ashi dachi – pozycja obunóz
soshin dachi – pozycja w przysiadzie
Kopnięcia – geri
hiza geri – kopnięcie kolanem
kin geri – kopnięcie w krocze
chusoku (chudan, jodan) mae geri – kopnięcie w przód (stopą)
kakato mae oroshi geri – kopnięcie piętą w dół
chusoku mae keage – kopnięcie prostą nogą w górę
sokuto yoko keage – kopnięcie prostą nogą w bok kantem stopy
teisoku soto mawashi keage – kopnięcie okrężne prostą nogą do środka (wewnętrznym kantem stopy)
sokuto (haisoku) uchi mawashi keage – kopnięcie okrężne prostą nogą na zewnątrz (zewnętrznym kantem stopy)
kakato ushiro keage – kopnięcie prostą nogą w tył (piętą)
sokuto kansetsu geri – kopnięcie zewnętrznym kantem stopy w staw kolanowy
haisoku (gedan, chudan, jodan) mawashi geri – kopnięcie okrężne stopą – sklepieniem (dolne, środkowe, górne)
chusoku (gedan, chudan, jodan) mawashi geri – kopnięcie okrężne stopą – poduszkami (dolne, środkowe, górne)
sokuto (chudan, jodan) yoko geri – kopnięcie w bok kantem stopy (środkowe, górne)
kakato (gedan, chudan, jodan) ushiro geri – kopnięcie w tył piętą (dolne, środkowe, górne)
ushiro mawashi geri (gedan, chudan, jodan) – kopnięcie okrężne w tył (dolne, środkowe, górne)
kake geri (gedan, chudan, jodan) – kopnięcie „hakowe” (dolne, środkowe, górne)
Powierzchnie atakujące i blokujące
chusoku – poduszki stopy
haisoku – sklepienie stopy
haito – wewnętrzna krawędź dłoni (od strony kciuka)
hiji – łokieć
hiza – kolano
kakato – pięta
koken – przegub dłoni
nihon nukite – dłoń „włócznia”
seiken – pięść młot
shotei – podstawa dłoni
shuto – zewnętrzna krawędź dłoni
sokuto – zewnętrzna krawędź stopy
sune – goleń
teisoku – wewnętrzna krawędź stopy
tettsui – pięść młot
uraken – odwrócona pięść
yohon nukite – dłoń „włócznia” (palce razem)
Słownik – inne
age – w górę
ago – podbródek
ai-suru – kochać
arigato – dziękuję
ashi – noga
atama – głowa
ate – uderzenia (łokciem)
banzai – sto lat!
barai – zagarnięcie
budo – sztuki wojenne
chudan – strefa środkowa
dachi – pozycję nóg
dan – stopień mistrzowski
do – droga
dojo – sala ćwiczeń
domo arigato – dziękuję bardzo
empi – łokieć
fu – otwarty
ganmen – skroń, twarz
gedan – strefa dolna
geri – kopnięcie
gohon – pięciokrotny
gyaku – przeciwnie
hai – tak
hihan – mistrz
hizo – żebra
ippon – pojedynczy
jiyu – wolna
jodan – strefa górna
juji – krzyż
jutsu – sztuka, umiejętność
kabuki – japoński teatr
kai – organizacja
kaji – udo
kake – zahaczać
kami – prowadzone
kamikaze – boski wiatr
kan – szkoła, budynek
kancho – dyrektor
kanku – symbol odwagi, słońca
kansetsu – staw
kara – pusty, pusta
karategi – kimono do karate
karateka – ćwiczący karate
kata – forma, kształt
keage – (keri-age) kopnięcie w górę prostą nogą
kenjutsu – sztuka walki mieczem
kiai – okrzyk
kiba dachi – jeździec
kin – krocze
kome – włosy na głowie
kubi – szyja
kumite – walka
kusarigama – sierp i łańcuch
kyoku – biegun, ekstremum, mistrzostwo
kyu – stopień uczniowski
mae – w przód
maita – poddaję się
makiwara – jap. przyrząd do ćwiczeń
mate – przerwać, puścić
mawashi – okrężnie
mawate – obrót
mokuso – zamknąć oczy
moro – obie
morote – obie ręce
muso uchi – techniki naturalnej samoobrony
musubi dachi – nicość obojętność w zen
naure – powrót
neko – kot
ne-waza – techniki walki w parterze
nihon – podwójny
nogare – sposób oddychania
nunchaku – cep do ryżu stosowany w walce przez wieśniaków
obi – pas
oroshi – w dół
osu – tak, dziękuję, pozdrowienie
rei – ukłon
renraku – kombinacje
ryusui – uniki
sai – rytualny sztylet z Okinawy
sakotsu – obojczyk
sanbon – potrójny
sanchin – trójkąt
satori – stan oświecenia
sayonara – pożegnanie
sayu – bok, w płaszczyźnie bocznej
sempai – starszy stopniem, rangą
sensei – nauczyciel
shiko dachi – pozycja zapaśnika sumo
shin – prawda
shinden – świątynia (w dojo miejsce szczególnego kultu)
shita – od spodu (dolne)
shomen – przód, front, czoło
shurikenkatana – miecz samurajski
soto – do wewnątrz
tai – ciało
tameshi wari – technika rozbijania twardych przedmiotów
tatami – tradycyjna mata japońska
tate – wzdłuż
te – ręka, ręce
tensho – nakrycia
tobi – skakać
tsuki – uderzenie, pchnięcie
tsuru – żuraw
tukui – ulubione techniki
uchi – na zewnątrz
uchi – uderzenie, cięcie
uchi-deshi – osobisty uczeń
uke – blok
ukemi – pady i przewroty
ura – odwrotnie
ushiro – w tył
yame – przerwać
yasume – relaks
yoko – w bok
zazen – pozycja medytacji siedząc
Liczebniki
ichi [hitotsu] – 1
nihon [futatsu] – 2
san [mittsu] – 3
shi (yon) [yottsu] – 4
go [itsutsu] – 5
roku [muttsu] – 6
shichi [nanatsu, nana] – 7
hachi [yattsu] – 8
ku [kokonatsu] – 9
ju [to] – 10
ju ichi – 11
ju ni – 12
ju san – 13
ju yon – 14
ju go – 15
ju roku – 16
ju shichi (ju nana) – 17
ju hachi – 18
ju ku – 19
ni ju – 20
san ju – 30
yon ju – 40
yon ju go – 45
go ju – 50
roku ju – 60
shichi ju (nana ju) – 70
hachi ju – 80
ku ju – 90
hyaku – 100
nihyaku – 200
sambyaku – 300
yohyaku – 400
gohyaku – 500
roppyaku – 600
nanahyaku – 700
happyaku – 800
kuhaku – 900
sen – 1000
nizen – 2000
sanzen – 3000